Powtórna konwersja??

[Elebeska]

Witam serdecznie,
mam ogromnie dręczące mnie pytanie...Co mam teraz zrobić?
Od początku: jestem z rodziny katolickiej. Gdzieś na przełomie gimnazjum/liceum postanowiłam przejść do kościoła luterańskiego. Odbyła się konwersja, jednak informacja do parafii katolickiej nie została przekazania ani przeze mnie ani przez KEA. To było jakieś 12 lat temu. Oficjalnie widnieję w księgach KRK i KEA, "mam" dwa wyznania.
Parę lat temu zostałam matką chrzestną siostrzeńca - ksiądz nie miał zastrzeżeń, gdyż w księgach jestem katoliczką.
Miałam gorszy czas na studiach, kiedy to przestałam chodzić na nabożeństwa, nie czuję się teraz częścią zboru, nikogo nie znam, nie chodzę na spotkania. Od dwóch lat jednak ponownie uczęszczam na nabożeństwa, czasem chadzam na msze do KRK. Do tej pory nie zaprzątałam sobie głowy doprowadzeniem sprawy do końca i wyjaśnieniem mojego "statusu" przed różnymi instytucjami, jednak czuję się trochę rozdarta.
Planuję wspólne życie z katolikiem - i nadszedł ten czas, kiedy trzeba się wybrać do parafii... Boję się reakcji księdza katolickiego, gdy przedstawię mu swoją sytuację. Boję się też zataić te informacje. Nie wiem jak mam postąpić i jak rozmawiać z księdzem katolickim (ślub miałby się odbyć w kościele katolickim).
A może - biorąc pod uwagę moje oderwanie od zboru - najłatwiej byłoby wystąpić z KEA i pozostać jedynie "sympatyzującą" z nim? Ale jak się tego dokonuje?
Proszę o poradę...

[drwal]

Boję się reakcji księdza katolickiego, gdy przedstawię mu swoją sytuację.

Czego się boisz? Przypomnij sobie kim jest (kim powinien być) ksiądz.

[Kolejarz]

Nie ma się czego bać.

Raz, że działałaś w dobrej wierze - mogłaś przecież spodziewać się, że parafia KEA powiadomi KRK. A KRK słynie zresztą z niechęci do wykreślania swoich wiernych z rejestrów (ateiści ochrzczeni w KRK robią cuda na kiju, żeby dokonać skutecznej "apostazji"). Co do bycia chrzestną jest sprawa może bardziej skomplikowana (ewangelik formalnie nie może być w KRK chrzestnym, a jedynie "świadkiem chrztu" [1] [2]), ale to też nie jest koniec świata.

Kim się w zasadzie czujesz? Dlaczego? Jakie masz poglądy na fundamentalne kwestie, które rozróżniają Twoje oba wyznania?

Co do sympatyzowania… akurat ze wszystkich wyznań luteranizm wydaje mi się mieć jeden z największych takich "sympatycznych" potencjałów ekumenicznych: można być luteraninem i sympatyzować z Rzymem, z mariawityzmem, z prawosławiem, z baptystami, z zielonymi… i cały czas mieścić się w luteranizmie, natomiast w wielu z wymienionych przypadków owo "sympatyzowanie" na tę skalę zupełnie ale to zupełnie nie jest możliwe (chyba że popada się w indyferentyzm, który jest zupełnie zły i nie ma wiele wspólnego z ekumenizmem)

[Elebeska]

Właśnie tego nie wiem i nie pamiętam - czy KEA zawiadamia KRK o konwersji?

"Kim się w zasadzie czujesz? Dlaczego? Jakie masz poglądy na fundamentalne kwestie, które rozróżniają Twoje oba wyznania?"
Te pytania są wprost idealnie sformułowane i próbuje na nie sobie odpowiedzieć. Wiem, że rozmowa z księdzem (jednego i drugiego wyznania) wiele by mi pomogła i wyjaśniła. Zbieram się obecnie na takie wizyty.
Czuję się po prostu Chrześcijanką. KEA przyciągnęło mnie właśnie dlatego, że jego postawa i stanowisko w większości kwestii jest spójne z tym, co wydaje mi się słuszne i tym co czuję. Ale wychowana w KRK i otoczona nim (jako, że nie utrzymuję żadnych więzi wewnętrznych ze zborem, czuję się poza nim) mam wrażenie, że zbliżywszy się znowu do życia religijnego zbliżam się właśnie do obrządku katolickiego.

Jak odbywa się odejście z KEA?