Problemy z formalnościami

[Eshet]

Hehe dużo sie dzieje widzę
Dawno mnie tu nie było, z różnych względów. Gdzies chyba pisałam że powiedziano mi, żeby pastor do proboszcza katolickiego napisał pismo, ale pastor odrzekł, że obędzie się bez aktu chrztu, który co prawda formalnie powinien być, no ale nie będzie przebijać głową muru przy ustalaniu terminu dodał, że żaden katolicki ksiądz nie będzie go ograniczal w tym, co on uważa że powinien zrobić. Koniec końców, bez aktu chrztu, deklaracji rodziców że byłam chrzczona itp,dokładnie w Wielkanoc nastąpi moja formalna konwersja a mojego, za 2 dni już byłego, proboszcza, się o tym poinformuje, i co z tym zrobią to już nie mój biznes
A w ogóle to się zaręczyłam a mój narzeczony jest, jakżeby inaczej, katolikiem! czyli epopei katolicko-ewangelickiej może być ciąg dalszy, chyba że narzeczony sam zmieni wyznanie (czego, jak twierdzi, nie wyklucza, bo go 'to wszystko' wnerwia )

[pawcio1978]

A ja zalatwilem akt chrztu w ciagu 5 minut. W dodatku bez jakiekolwiek oplaty. Wystarczylo powiedziec, ze do slubu.

[varpho]

A ja zalatwilem akt chrztu w ciagu 5 minut. W dodatku bez jakiekolwiek oplaty. Wystarczylo powiedziec, ze do slubu.

ale Kościół już ma narzeczonego...

[pawcio1978]

Varpho:
Ksiądz proboszcz z tamtejszej Parafii też bardzo dobrze o tym wie

[kefas72]

Witam!

Sam fakt utrudnień przy wydaniu odpisu aktu chrztu - to niechlubny standard.
Ale zastanawiam się nad jedną rzeczą.
Jeśli dana osoba była chrzczona w innej parafii niż jej "rejonowa" - to chyba winna poinformować je obie o zamiarze zmiany wyznania.
Wiem, że w Kościele jest wew. obieg dokumentów i informacji, ale chyba tak by było bardziej elegancko.

[Piotr]

Napisał Piter: "Rzymski katolik czy katoliczka dokonujący konwersji pozostają więc dalej, z punktu widzenia Kościoła rzymskokatolickiego, jego członkami czy członkiniami, i podlegają jurysdykcji miejscowego rzymskokatolickiego biskupa i proboszcza. Niezależnie od tego co na ten temat sadzą." Moim zdaniem i Piter, ale też wielu innych forumowiczów nie docenia znaczenia decyzji poszczególnych LUDZI, a przecenia znaczenie stanowiska instytucji. To znaczy sami robią z siebie niewolników tej instytucji. Jeżeli CZŁOWIEK każdego dnia podejmuje działania jak ewangelik, to jakie znaczenie ma fakt, że jakaś instytucja uważa go za kogoś innego. Liczy się tylko to co ROBIMY każdego dnia, a nie to co UWAŻA instytucja. Chciałbym to moje rozumowanie przedstawić na przykładzie, tak aby pokazać jak absurdalne to jest z mojego punktu widzenia. Wyobraźmy sobie członka mafii, zwykłego bandziora, który z jakiegoś powodu chce zacząć żyć jak uczciwy człowiek. W moim rozumowaniu bandzior, gdy zaczął postępować uczciwie już stał się innym człowiekiem. Gdy tymczasem tak wielu forumowiczów pragnęłoby w takim przypadku, by bandzior, najpierw wyprosił w mafii prawo odejścia. A niech tam mafia do końca świata uważa tego człowieka za zdrajcę, który nadal jest jej członkiem. Jeżeli ten człowiek stał się uczciwy - to radość jest wielka.